DOSTUM
Birtanesi seviyorum diye haber verdi,
Artık fani dünya yaşamaya değerdi,
Mutluluktan çoştu sanki muradına erdi,
Melek gibi bulutlarda gezerdi dostum..
Adını anarken sanki gözleri gülüyordu,
Her gece düşünüp hayalelre dalıyordu,
Bir de gördümü onu,çok mutlu oluyordu,
Sevdiğini kalbine yazardı dostum...
Bir anda ikisinide aşkın büyüsü sardı,
Çünkü aralarında o iki kelime vardı,
Hep sevdiğinin dediğini yapardı,
Bir de light deyince kızardı dostum!..
Guruna dokunan iki sözle ayrılınca,
Ayrılığı ateş olup közle kavrulunca,
Aşkın yüreğini erittiği tozla savrulunca,
Harabelere dönmüş mezardı dostum!..
Sonuçya böyle olacağını bilseydi,
Keşke istediği noktaya gelseydi,
Birde ben gibi,umudunu kesmiş olsaydı,
Kendi mezarını kendisi kazardı dostum!..
HALİT YILMAZ
23.02.2005